CONSUMEREN (nr 12)
Bij het woord 'natuur' denk ik aan natuur en bij het woord 'milieu' krijg ik een schuldgevoel over mijn bestaan. En een consument met schuldgevoel is een ontvankelijke partij. Dat weet iedereen.

Ik ben bij de bank die van alle banken het minst op een bank lijkt. Dat vond ik vertrouwenwekkend toen ik achttien was en een bankrekening mocht openen. Er was ook een bank waar je als uitkeringstrekker geen rekening kon openen. Dat gaf te veel rompslomp en te weinig interessante financiële transacties. Schande! Zoiets zou mijn niet-bank nooit doen. Mijn bank bracht zelf de post rond en bij mijn bank spaarde mijn moeder vanaf mijn geboortejaar voor mij. Dat bedragje bracht ze elke week per fiets naar een filiaal waar ze het persoonlijk overhandigde. Enfin, die bank dus, die heeft lang geleden, toen 'milieu' nog meer was dan een onderwerp voor spreekbeurten op de lagere school, een schrijven naar de klanten doen uitgaan. Daarin werd ons verteld dat we voortaan niet meer wekelijks, maar tweewekelijks een afschrift van onze rekening zouden krijgen. Dat was goed voor het milieu. Ik weet niet hoe het komt, maar ik moet daar vaak aan denken als ik van diezelfde bank, hedentendage bijna wekelijks, een enveloppe open waar een brief inzit met een veelkleurenfolder. Het gaat altijd over iets dat ik hoognodig moet doen. Een lening afsluiten, een hypotheek verhogen, een lijfrente nemen of mijn begrafeniskosten alvast betalen. Weet ik veel. Ik wil het niet en ik wil die brieven niet en hoe zat het ook alweer met het milieu. Onlangs kreeg ik een schrijven dat de afschriften voortaan niet meer gratis zijn. Zou mijn bank de brief al klaar hebben liggen die er over vijf jaar uitgaat dat het bedrag dat de klanten moeten betalen voor de afschriften verdubbeld wordt mede in verband met het oog op het milieu? Als ik geld opneem krijg ik op het scherm iets te zien wat ik maar het beste snel kan aanschaffen en onderaan mijn betaalde afschriften staat de laatste tijd dat ik goedkoop met kunst kan bezig zijn of zoiets.

Ik wil dit niet! Leven in het hier en nu, in het moment dat er is, dat is iets dat tot groot geluk kan leiden. Het kost niets, je kunt het overal doen, en dat is nou net het probleem. Het levert niemand iets op. Dus moeten we in september al met vijf procent korting de kerstdiners gaan regelen en moeten we in oktober, weer al met korting, de zomervakantie boeken. Dan nu 'es even een heel ander geluid: dat hoeft natuurlijk helemaal niet. Het allergrootste geheim van de wereld waarin wij leven is dat wij, de consumenten, de baas zijn. Wij zijn de supermachtigen. Wij hebben meer politieke macht dan welke partij dan ook. Als wij het willen, worden wij een land dat voor het grootste gedeelte energie wint uit zonnepanelen en windmolens en nog zo wat. Als u maar niet denkt dat u, met uw groene stroom, ook daadwerkelijk op een windmolen wordt aangesloten, want dat is niet zo. Dat wordt nergens zo gezegd, hooguit een klein beetje gesuggereerd. Maar daar moet u niet intrappen. Net als u kon weten dat het niet echt een persoonlijke donatie betrof, toen, met Foster Parents. Na twee brieven van onze Foster Parents kinderen was dat ons hier thuis in ieder geval wel duidelijk en dat vonden wij prima. Wij vonden het een veel prettiger idee dat ons geld gebruikt werd voor een waterput waar heel het dorp wat aan had, dan alleen voor de aanschaf van spulletjes voor die paar kindertjes die ons af en toen een tekening stuurden. Pas op voor gespeculeer op/over uw zachtmoedigheid en uw goedgelovigheid, maar bent u bewust van uw krachtige positie!

In Italië ligt de kippenbranche op de kippenkont, omdat de vogelgriep daar consequent 'kippenziekte' wordt genoemd. De verkoop van kippenvlees is in drie weken met zestig procent gedaald. Dat leidt tot een crisis in de branche. Als u niet wilt dat het feest van de geboorte van de Schepper Aller Dingen gevierd wordt met het opeten van levenslang gemartelde dieren doe dat dan ook niet. Koop geen vlees, of biologisch vlees. En neem nou es de koffie van Max Havelaar, want het is niet waar dat we onmachtig zijn en dat alleen de politiek beslist. Met wat wij kopen, met hoe wij ons geld besteden, met hoe wij leven, bepalen wij alles! Lelijke programma's op de televisie? Gewoon niet meer naar kijken. Dan verdwijnen ze na een poosje vanzelf. In wezen is het zo simpel. Dat zijn bijna alle mooie dingen. In wezen simpel.