Maria Goos ontvangt Gemeente Breda Oeuvreprijs

De Gemeente Breda Oeuvreprijs is voor iemand die onmiskenbaar een grote bijdrage levert aan de artistieke en culturele uitstraling van de stad. Breda is er trots op dat de wieg van een kunstenaar van dit kaliber in deze stad stond. De winnaar geeft blijk van groot vakmanschap en behoort tot de kleine groep Bredanaars die grenzen verlegt en met open vizier nieuwe richtingen durft in te slaan.

Dat Maria Goos aan de criteria van de Breda Oeuvre prijs voldoet staat buiten kijf. Ze is een kunstenaar die een gevestigde professionele carrière en een aansprekend en gezaghebbend oeuvre heeft opgebouwd. Ze schrijft, of beter, vertelt al sinds haar jeugd allerlei verhalen en regisseert verschillende stukken voor diverse theatergezelschappen en televisie. Bekend bij het grote publiek werd Maria Goos met series als Pleidooi en Oud Geld. Haar theaterstukken Nu even Niet, Nu even Wel , De Familie Avenier, SMOEDER en DOEK! trekken keer op keer volle zalen. Vreemd Bloed, haar laatste film, draait nu in de bioscopen. Beroemd werd ze met Cloaca dat zowel als theaterstuk en als film internationaal grote successen boekt. In Buenos Aires alleen al trok Baraka, zoals Cloaca in het Spaans is vertaald, meer dan 200.000 bezoekers! Een theaterstuk over mannenvriendschap waarmee Goos laat zien hoe haar teksten de juiste snaar weten te raken door alle culturen heen! Ze heeft voor haar werk diverse prijzen ontvangen.

Niet alleen het feit dat Maria Goos zelf afkomstig is uit Breda geeft aanleiding tot het verlenen van de Gemeente Breda Oeuvreprijs 2011. Ook haar werk, zoals het vierluik De geschiedenis van de familie Avenier, dat vertelt over een Brabantse arbeidersfamilie uit 1956, en de intieme en persoonlijke voorstelling SMOEDER verraden haar Bredase roots. In 2010 maakt ze met twee vrienden de speelfilm Vreemd Bloed. Een leuk detail is dat een van de acteurs uit Zundert, een dorp onder Breda, komt. Maria Goos toont zich met deze film opnieuw een chroniqueur van familieverhalen.

Schrijven is voor Maria Goos een noodzaak. Toen haar vader op haar elfde overleed, woonde ze thuis alleen met haar moeder. Maria zag het als haar taak om haar moeder uit haar woordeloze depressie te trekken door als een spraakwaterval verhalen te vertellen. Van kleine dagelijkse gebeurtenissen tot grote fantasieën. Met succes: haar verhalen lieten haar moeder intens genieten en hielpen haar om haar leven een nieuwe draai te geven. Later verkoos Goos het schrijven om zichzelf te 'redden'. Louterend, helend en een manier om de tijd te manipuleren.

Tijdens het International Filmfestival Breda 2011 is Maria Goos homecoming gast en wordt een deel van haar werk vertoond. Dat haar rol hierin een belangrijke bijdrage levert aan het culturele klimaat van Breda wordt door de jury erg gewaardeerd.